Tuzian

Kochany człowieku, nawet nie wiesz jakie to wszystko jest dzisiaj dziwne. A jeszcze niedawno żyło mi się zupełnie normalnie. Miałem dom pełen ciepła, miłości, pełną miseczka i opiekę ludzi. Ale wszystko się zmieniło. Tak niespodziewanie.

Nagle zrobiło się zupełnie pusto. Ulice, które dotąd znałem przestały być znajome. Ludzie, których spotkałem na codziennych spacerach gdzieś zniknęli. Moja rodzina nie pojawiła się więcej w domu. W ogóle nie mogę go odnaleźć. Nie ma go. Nie ma mojego domu… Nie zobaczysz moich pięknych zdjęć, które w nim zostały. Nie ujrzysz ślicznych łapek i machającego ogonka, bo wcale nie jestem dziś szczęśliwy. Zostałem sam, w akompaniamencie spadających bomb i wystrzałów. Samotny, znaleziony na ulicy gdzieś pod Charkowem, gdzie nikt nie przeżył, czekałem na pomoc. Aż w końcu, wydostali mnie stamtąd dobrzy ludzie i tak trafiłem do schroniska. W ostatniej chwili…

Zostałem sam. Z problemami ze wzrokiem, z uszkodzonym okiem, które trzeba zoperować. Z bólem mieszkającym w każdym zakamarku mojego małego ciałka. Wszystko okryło się kurzem, nawet moje wspomnienia. Znalazłem się nagle w innym, obcym świecie.

Miałem wiele szczęścia, że trafiłem na dobrych ludzi. Dlatego wciąż tu jestem. Byś mógł poznać moją historię. Dziś chciałbym Cię o coś prosić. Może już ostatni raz… Pomożesz mi zawalczyć o nowe życie i zdrowie? Mówią, że da się mnie wyleczyć, ale potrzeba środków na diagnostykę i opłacenie kliniki. Dlatego jeśli tylko możesz, wesprzyj moje leczenie i walkę o życie. Bardzo Cię proszę. Nie zostawiaj mnie samego. Drugi raz tego nie przeżyję. Z Twoim wsparciem będę dzielnie walczył. Obiecuję. Lubię to12:22

Zobacz codziennie życie i przygody naszych zwierząt, naszą walkę, sukcesy i te mniej piękne chwile – codzienne publikacje na Instagramie: https://www.instagram.com/f_centaurus/