Kula

Kula.
Tak ją nazwaliśmy.
Alabai z Kupiańska. Ma zaledwie półtora roku – dziecko w psim świecie. A jednak już zna zapach krwi, huku i strachu.

Znaleźli ją żołnierze.
Leżała wśród ruin, w miejscu, gdzie chwilę wcześniej spadły pociski.
Wokół kurz, odłamki, cisza, w której słychać tylko jej urywany oddech.
Miała w ciele kulę. Rana była otwarta, krwawiąca. A mimo to… żyła.

Była wychudzona, wycieńczona, brudna.
Ale w oczach – coś, co trudno opisać. Nie prośba, nie rezygnacja. Raczej pytanie: czy tym razem ktoś mnie zauważy?

Żołnierze nie przeszli obojętnie.
Zrobili wszystko, co mogli.
Zabrali ją z ruin, opatrzyli prowizorycznie i zaczęli szukać dla niej ratunku.
Tak Kula przemierzyła całą Ukrainę. Z linii frontu, z chaosu wojny – do miejsca, gdzie mogła po raz pierwszy odetchnąć spokojnie.

Kiedy trafiła do naszego centrum, wiedzieliśmy, że to walka z czasem.
Podczas badań okazało się, że oprócz rany postrzałowej, w jej żołądku tkwi igła.
Nie wiadomo, jak długo. Nie wiadomo, jak przeżyła.
A to nie wszystko – miała też ropne zapalenie macicy, chorobę, która w takim stanie zabija błyskawicznie.

Nie było czasu na czekanie.
Kula trafiła na stół operacyjny.
Zespół weterynarzy pracował godzinami, ostrożnie, z nadzieją, że jej ciało wytrzyma kolejną próbę.
I wytrzymało.

Kula przeżyła.

Dziś, choć jeszcze niepewnie, staje na łapy.
Każdy krok to wysiłek, każdy posiłek to nowa dawka siły.
Jej blizny wciąż są świeże, ale w spojrzeniu jest coś, co znamy aż za dobrze – wola życia.

Kiedy rano do niej wchodzimy, merda ogonem. Delikatnie, jakby nie była jeszcze pewna, czy może.
Ale potem podchodzi. Opiera głowę o kolano.
Nie trzeba słów – to dziękuję szeptane z głębi psiego serca.

Kula jest symbolem.
Nie tylko wojny, bólu i cierpienia. Jest dowodem na to, że nawet tam, gdzie wali się świat, dobro potrafi znaleźć drogę.
Przez błoto, przez granice, przez ludzkie ręce, które nie odwracają wzroku.

Pomóż jej wrócić do życia.
Bo każda uratowana Kula to historia, którą napisało serce człowieka.
A jeśli jeszcze wątpisz, że jedna decyzja coś zmienia – spójrz w jej oczy.
Tam zobaczysz wszystko. 💚

Dziś zbieramy środki, by pomóc jej dojść do pełni sił.
Potrzebne są fundusze na operację, diagnostykę, badania kontrolne i karmę, która pomoże odbudować jej osłabione ciało.
Każda złotówka to krok bliżej zdrowia. Każda pomoc to sygnał, że nie jest sama.