Filip

Zobacz go:

Wchodzimy.
Stoi w rogu.
Patrzy w ziemię. Trochę się kołysze, trochę chwyta równowagę. Trochę nie chwyta..

Nigdy w życiu nie widział kowala. Tak jak się urodził, tak stoi. Tylko chodzenie staje się dramatem – Filip wtedy wyciąga szyję, i obraca szybko krzywymi kopytkami drepczących za gospodarzem.

Gospodarz śmieje się, że jak nie będzie chciał wejść – urżną mu te krzywe nogi i wciągną na linach. Szeroko szczerząc zęby pokazuje siekierę stojącą u bram obory.

Patrzę na niego z niedowierzaniem. Ale do końca nie wiem czy by tego nie zrobił.

Filip nie ma szans. Nie ma nic. Poza swoimi krzywymi nogami. One prowadzą go tylko na egzekucję.

Bo póki co zabezpieczyliśmy życie Filipa zadatkiem zebranym od Was. Dziękuję za to.
Ten gest znaczy wiele dla Filipa, dla nas, ale dla ludzi gdzie on teraz przebywa to nie ma większego znaczenia.
Jesteśmy umówieni, że przyjedziemy po Filipa do końca maja z resztą gotówki – pozostałymi 3300 złotych.
Na razie nawet nie mamy głowy, żeby myśleć o kosztach doprowadzenia Filipa do godnego życia. Teraz myślimy o jego życiu w ogóle…

Zaryzykowałam, żeby zawrócić Ci głowę. Wybacz.
Ale jesteś jedynym, któremu te jego nogi nie przeszkadzają..