Coco

Jej świat, świat ludzi umarł. Zniknął. Coco została sama. A przyjaciółmi były jej ulice i to one przemawiały do niej tym smutnymi, gorzkim językiem, na który składa się cierpienie, tęsknota, żal, poczucie klęski i daremność wszelkich starań.

Trudno dzisiaj uwierzyć, że Coco była kiedyś kimś ważnym. Trudno też uwierzyć, że ktoś traktował ją jak przyjaciela i kochał. Trudno dostrzec w tym sens i logikę. Zwłaszcza gdy spoglądasz na jej zdjęcia. Bo gdyby tak było, Coco nie trafiłaby jakiś czas temu na ulice Filipin. Nie straciłaby domu, który miał być dla niej wszystkim. A ona nagle, bez żadnego wyjaśnienia stała się dla swojego człowieka nikim. Znaleziona na ulicy, odwodniona i zagłodzona Coco ogromnie cierpiała. Zanim trafiła do schroniska, z wyłupiastym okiem i dużą raną na szyi, Coco  tułała się po filipińskich ulicach. Dziś wiadomo już, że będzie potrzebowała operacji usunięcia oka. Ma ciężka anemię. Wyniki badań wskazują też, że ma silny stan zapalny organizmu i jest mocno odwodniona.

Dziś ledwo stoi na roztrzęsionych nogach i z przerażeniem czeka na Twoją pomoc. Choć nie ma już siły o nic prosić. Już nie… Zbyt wiele razy zawiodła się na człowieku. Zbyt wiele razy on wziął jej życie w swe ręce, by po chwili stwierdzić, że nie jest ono nic warte. I skazał ją na bezdomność, cierpienie i głód. My prosimy dziś w jej imieniu. Coco można jeszcze ocalić, ale operacja i leczenie będą bardzo kosztowne. Tylko Wy możecie pomóc jej odzyskać zdrowie i rozpocząć nowe życie.

Coco, choć daleko stąd, wzrusza nas do łez. I porusza nasze serca. Jeśli Twoje poruszyła również – prosimy, podaruj jej wsparcie i wyślij pomoc. Będzie Ci bardzo wdzięczna.