Rózia

Ale coś się nie dławi.
Bo Rózia skrzydeł nie ma.
Grawitacja zatrzyma ją przy ziemi.

Popatrz.
Stoi i cała się trzęsie, z nerwów.
To jej pierwsze umieranie w życiu.
Nie mogła się na to przygotować..

Gdyby je miała, te skrzydła, wszystko skończyłoby się inaczej.
Odleciałaby daleko stąd.
Pewnie nawet by się nie oglądała. No bo za czym?

Posłuchaj, skoro już tu stoisz.

Rózia trafiła tu kilka dni temu. Ma z 20 lat na moje oko. Albo i więcej.

Gdyby była młodsza, no i ładniejsza, i jeszcze silniejsza.. może też nieco wyższa, ewidentnie smuklejsza i absolutnie bardziej uważna – to MOŻE by tu dziś nie stała.

„Może”, bo wymagań wobec zwierząt – nigdy za wiele!

Gdyby bardziej się starała, mniej potykała o własne kopytka, mniej jadła i była tańsza w utrzymaniu (np żywiłaby się powietrzem) byłaby kucykiem idealnym.

Nie wiem na którym etapie Rózia zawaliła.
Pewnie na całej linii.

Ale musiała nie sprostać wymaganiom, że tak telepie się teraz w oborze handlarza.

„Stara, śmierdząca starucha” rzuca handlarz i kijem dopycha Rózię do ściany. „Na pewno nie chcecie młodego i ładnego? Jeszcze coś porobi. A to to Wam zdechnie za dwa lata i pożytku żadnego” dodaje ocierając usta i dopijając kawę.

Ta kawa mnie dobija.
Oni wszyscy skazują zwierzęta z kanapką i kawą w dłoni.

Wiem, że dla Ciebie ta kucka nie jest za stara. Wiem, że nie musisz mieć z niej pożytku, nie musi być smuklejsza, wyższa i nie przeszkadza Ci że ze starości się potyka.

Chciałam Cię więc dziś błagać, nawet nie prosić ale błagać – weź ołówek i dorysuj Rózi skrzydła.

Wielkie, ogromne, takie które uniosą tę staruszkę daleko stąd.

Żeby nie musiała jutro wieczorem uczyć się umierać.

Aktualizacja 25.01.2024

Dziękuję za zebrany zadatek dla Rózi.
Obecnie zbieramy 3 500 złotych, aby ją zabrać z miejsca, w którym obecnie się znajduje.