Paluszek

Jego Mamę zabrali. Został na tym świecie kompletnie sam. To nie jest jakaś wyjątkowa sytuacja. Tak ma mnóstwo zwierząt. Przecież generalnie zwierzęta są osamotnione w swojej walce. A praktycznie nigdy ich wewnętrzne relacje nie są obiektem niczyjego zainteresowania, a jedynie drwin. Z tego, że potrafią odczuwać i łączyć się w rodziny, tak jak my, ludzie.

Matka Paluszka była bardzo stara. On był jej ostatnim dzieckiem. Trafili tu do handlarza razem, ale kilka nocy temu zaniemogła. Nie chciała jeść, a rano nie mogła wstać. Dali jej chwilę – tak naprawdę czas do wieczora. A gdy nastał wieczór i ona leżała na swoim gnojowisku z zamkniętymi oczami i ciężko oddychała, jedyne, na co było stać ludzi wokół, to – uwierz mi – nie weterynarz. Tylko liny. I wciągnięto ją na przyczepę.

To nie jest rzecz niezwykła. Widzieliśmy już tyle rzeczy u handlarzy i na gospodarskich podwórkach, że takie scenariusze są tu normą. Oczywiście nie zrozum mnie źle – są i piękne aspekty polskiej wsi i są gospodarze, którzy o swoje zwierzęta dbają. A nawet trzymają je aż do śmierci. Ale Paluszek i jego Mama nie trafili do takiego gospodarza.

Mały został sam. Handlarz mówi, że „drze ryj” za swoją Mamą. I chociaż miał go zostawić, aż trochę urośnie i nabierze masy, to dłużej czekać nie będzie. A my myślimy, że po prostu potrzebuje pieniędzy, a ponieważ Mały jest dosyć cherlawy, to boi się, że jeżeli coś mu się stanie, zwyczajnie straci kasę.

Dzisiejsza akcja jest dla tego Malucha.

Tylko po to, żeby nie dołączył do swojej Mamy.

Mamy czas do środy, 30 kwietnia na zebranie 3000 złotych, żeby powiedzieć mu twardo, że nie jest na tym świecie sam. Bo ma nas. Ma Ciebie tam, po drugiej stronie ekranu.

Bo prawda, że ma?