Nasturcja

Handlarz swoją troskę o zwierzęta wypisuje batem na ich zadach. Pracownik, zaciągając rzeźnicki kantar, spluwa z obrzydzeniem, cicho klnąc pod nosem. Miłość do pieniędzy dawno wyżarła ich sumienia. Do cna. Liczy się dla nich tylko to, ile można zarobić na zabiciu. W powietrzu unoszą się opary stęchłego gnoju, pod ścianą widzisz umykające szczury, a gdy otworzysz ciężkie drzwi do komórki, w oszalałym tańcu uniesie się stado much. Normalna sprawa.

Mijam kolejne drzwi. W rogu wciśnięte stoją owce. Dalej kozy ze swoimi dziećmi. W kolejnej komórce przerażone kury uciekają w popłochu. Mijający mnie pies niesie w zębach wylizaną kość.
Handlarz krzyczy z daleka, „idź na koniec, tam stoi ta nowa”.

Nowa okazuje się wielką, karą klaczą o poczciwym spojrzeniu. Zza jej ogromnego ciała wygląda zaciekawiony źrebak. To dziewczynka. Miękkimi chrapkami dotyka mojej wyciągniętej ręki i łaskocze źrebięcymi „wąsami”, które nie zdążyły się jeszcze wytrzeć od ciągnięcia maminego cycka. Jest jeszcze bardzo młoda, ma raptem tylko kilka tygodni. Zamknięta w komórce nie wie, że już czeka na swój koniec.

Handlarz pogania pracownika. Wyprowadzają Nową na podwórze. Mała mruży oczy i dzielnie drepcze za mamą. W słońcu połyskuje biała strzałka na głowie. Miękkie pęciny uginają się zbyt nisko do ziemi. Nie chodziła za dużo po dworze. Nie biegała, by wyćwiczyć swoje mięśnie i mieć silne nogi. W rzeźni te silne nogi nie są do niczego potrzebne, a zbudowanie wybiegu to zawsze koszty. To tylko koń. Kto by się tam przejmował koniem idącym na rzeź. No kto.
Nowa jest tylko koniem i całe życie była zakładnikiem ludzkich potrzeb. Robiła, co kazano. I choć nie wiemy, jakimi ścieżkami wiodło ją życie, to na pewno nie były to drogie stajnie, najlepsze pasze i specjalnie dla niej grodzone obszerne pastwiska. Bo Nowa jest tylko zwykłą, grubą klaczą, a dla takich jak one nikt nie stawia klinkierowych boksów.
Dziś dla Nowej otworzył się ostatni rozdział w życiu. Człowiek uznał, że na nią już czas. I sprzedał handlarzowi, który wszystkie te nowe wywozi do rzeźni. I nie ma znaczenia, że po podwórku niesie się soczyste cmokanie małego źrebaka, zajadającego się tym najlepszym na świecie – maminym mlekiem. Termin zabicia obu został już wyznaczony. Koniec.

Za Nową i jej córeczkę daliśmy zadatek. 1000 zł odroczyło ich wywóz do rzeźni. Mamy czas do 30 lipca, by je spłacić. By żyły potrzeba 15600 zł. Tyle kosztuje ich wykup i transport do naszego ośrodka. Jeśli możesz, prosimy pomóc, bo od Ciebie też zależy czy się uda.

03.08.2021

Dziękujemy za ocalenie Nowej!

Nowa i jej córeczka są już na naszym folwarku, gdzie rozpoczną nowe, pozbawione strachu i cierpienia życie. Na dobrą wróżbę, małej daliśmy na imię Nasturcja – pięknego, letniego kwiatu kojarzonego z życzliwością. Nie wątpimy, że mała na swojej drodze spotka jej bardzo dużo!

Nowa i Nasturcja czekają jeszcze na kowala i weterynarza, a później zamieszkają na przygotowanym dla nich wybiegu. Od tej pory każde wsparcie dziewczyn przeznaczone będzie na utrzymanie i, w razie konieczności, leczenie. Jeszcze raz, w ich imieniu, dziękujemy!