Mufinka

Stareńkie Mufinki umierają w ciszy. Daleko od nas.
Stareńkie Mufinki gasną powoli wśród beskidzkich śniegów i wiatrów.

Handlarz kupił ją na targu.
Kilka dni temu.
Stała uwiązana do metalowego ogrodzenia i ledwo trzymała się na swoich powykrzywianych kopytach.

Kupił za grosze. Biznes chciał ubić. A teraz chce ubić Mufinkę.

Biznesu nie zrobi, bo stare Mufinki nigdy nie będą znowu młode.
Jako ludzie osiągnęliśmy niby tak wiele. Graham Bell wynalazł telefon, który zmienił dzieje świata. Jeszcze w Mezopotamii wynaleziono koło. Byliśmy w kosmosie aż 437 dni. Andy Green w 1997 przekroczył barierę dźwięku – 1232 km/h. Od XVIII wieku umiemy bąbelkować wodę, zaczęło się od Anglii. Ale nikt z ludzi nie wie, jak zatrzymać czas, ani tym bardziej jak go cofnąć.

Mufinka jest stareńka. Bardzo. Zapadnięte boki. I skronie też zapadnięte. Małe, krzywe kopytka ustawione w cztery strony świata, na których kucka cała się trzęsie. Nie wiem czy z zimna, czy z przerażenia. A może z tego i z tego.

Po wpłaconym dzięki Wam zadatku uzyskaliśmy odrobinę czasu dla Mufinki.
Mufinka chciałaby Ci podziękować za to co dla niej robisz.
Niestety jeszcze nie może, jeszcze nie teraz. 
Staruszkę musimy odebrać do poniedziałku, 5 lutego.
Wtedy też musimy mieć resztę kwoty za jej życie, brakujące 2000 złotych.

Podchodzę, próbuję zrobić kilka zdjęć, ale trudno mi naciskać spust migawki.
Mufinka ledwo trzyma się na nóżkach.
Wysuwam dłoń i dotykam jej malutkich chrap.

Cyk, cyk.
Niech zdjęcia lecą w świat.
Niech się zadzieje cud dla staruszki..