Ikar

Ikar jest bezpieczny. Dzięki Waszemu wsparciu i on dostał swoją szansę – za co serdecznie w jego imieniu dziękujemy. Maluch czuje się już znacznie lepiej, rana bardzo dobrze się goi, po grzybicy prawie nie ma już śladu.

Koń z każdym dniem coraz lepiej wygląda i lepiej się czuje.

TAK BYŁO

A co, jeśli dalej nie ma już nic, jeśli dalej nic się nie zaczyna ? Tadeusz Kotarbiński twierdził, że „nie dlatego najsmutniejsza jest śmierć, że wraz z nią wszystko się kończy, lecz dlatego, że po niej nic się nie zaczyna”…

Kucyk Ikar spogląda w obiektyw – świdruje nas czarnymi jak węgiel oczyma, jego wzrok przeszywa dogłębnie, wzrusza gdzieś wewnątrz i rozrywa. Jego marna sylwetka tonie w popołudniowym słońcu, gdy spokojnie stoi ze spuszczoną głową. Pogodzony z losem, o nic nie prosi. Powoli stawiając kroki, nieufnie zbliża się do obiektywu. W tym miejscu jest już wszystko jedno – śmierć bierze powoli w objęcia, bez pytania, bez negocjacji. Nie ma tu miejsca na darmozjady.

Ikar, kulawy, z rozległą grzybicą, roztartym do kości pyskiem patrzy beznamiętnie w przestrzeń. Dziś czeka na to, co nieuniknione dla małych, zbędnych światu kucyków. Utopia wiecznie zielonych, bezkresnych pastwisk nie dla niego – dla zwykłych, wiejskich kucyków nie pisze się bajek. Los nie dzieli po równo, a świat nie jest sprawiedliwy. Mówili inaczej ? Kłamali. Prawo do życia jest dla zwierząt warunkowe – człowiek prawo daje, człowiek odbiera.

Małego Ikara znaleźliśmy w oborze handlarza, gdzie uwiązany do słupa łańcuchem oczekiwał na swój ostatni transport. Natychmiast zadatkowaliśmy kucyka – ropiejące rany, zaawansowana grzybica i zmiany skórne, popuchnięte nogi i pełne rozpaczy spojrzenie. Zabraliśmy do siebie. Musimy spłacić.

Mamy czas do 30 kwietnia aby dopłacić 1400 zł, aby uchronić Ikara przed ubojem. Nie zmienimy tym jego życia, ani nie podarujemy nowych wspomnień. Ale jeśli naprawdę dalej nie ma już nic, to sprawmy chociaż, aby śmierć nie bolała, kiedykolwiek weźmie go w swoje objęcia. Aby wtedy nie wisiał na jego głowie łańcuch, a kopyta by nie tonęły w odchodach. To tak niewiele, a dla kucyka Ikara to prawie wszystko.

Jeśli zechcesz wspomóc Ikara, możesz dokonać wpłaty na konto z tytułem Ikar. Możesz przesłać paszę, suplementy, szczotki czy kantar. Możesz przyjechać do naszego ośrodka w Wojnowie i pomóc przy opiece nad zwierzętami.

Dziękujemy za każde wsparcie.