Bubu i Bajka

Tyle musimy wpłacić w ciągu najbliższych 72 godzin, żeby zyskać czas. Czas, którego nie mają oni – mama Bajka i jej maleńki Bubu. Tylko tyle i aż tyle, by zamknąć handlarzowi usta i zatrzymać jego rękę, zanim zaciągnie ich na trap. Zbieramy na ten pierwszy krok. Bo od niego wszystko się zaczyna. A dzisiaj, dzisiaj nie będzie nic ponad to.

Nie będzie dzisiaj ani marchewek, ani cukierków. Chłopcy obejdą się bez kawy. My bez ciepłej kolacji. Bo to, co najważniejsze w dniu dzisiejszym, to właśnie te 2 000 zł. Nie dokładamy nic. Nie patrzymy dalej. Nie planujemy. Zatrzymujemy się tutaj, przy tej pierwszej granicy między życiem a śmiercią. Bo albo ją przekroczymy razem, albo nie będzie już po co.

Mama Bajka ma za sobą każdą możliwą karierę. Była klaczą hodowlaną, festynową, rekreacyjną, bryczkową. Pracowała całe życie, służyła człowiekowi 24 godziny na dobę. Aż pewnego dnia nikt już nie potrzebował jej usług. Spadała powoli, rodząc jeszcze kolejne źrebaki. Ale była coraz starsza i coraz słabsza. Bubu jest ostatni. Jest herlawy. I więcej już nie będzie.

Bajka trafiła do handlarza. A stamtąd ona i maluch mają pójść kopyto za kopytem, tam, gdzie żadne zwierzę iść nie chce. Nie wiemy, komu służyła i kto powinien zapewnić jej emeryturę. Ale nikt się do tego nie poczuwa. Handlarz wzrusza ramionami. Mówi, że tak to już jest na wsiach. Że taka tradycja.

Bajka do małego Bubu nas nie dopuszcza. Osłania go, jakby wiedziała, że każdy, kto podejdzie, może zrobić mu krzywdę. Jakby przeczuwała, że nic dobrego ich nie czeka. Chcielibyśmy zabrać mamę Bajkę i Bubu do siebie. Dać im wybieg, czas, spokój. Dni. Miesiące. Może lata. Ale dziś potrzebujemy zadatku, żeby ich powstrzymać od tej ostatniej drogi. Bo jeśli nie zdążymy – zapakują ich do wleśniaka. A potem trap. Wąski korytarz. I nagle ona zniknie. A on nawet nie zdąży się przestraszyć.

I jeszcze jedno. Bo ratowanie ratowaniem – dobrze, gdy ma kontynuację. Chciałam Was zaprosić. Byście poznali te uratowane. Już za bardzo niewiele sobót odbędą się nasze Dni Otwarte – 7 i 8 czerwca w Szczedrzykowicach, na naszym zwierzęcym folwarku. To będzie nasza wielka, piękna impreza ku uhonorowaniu Ciebie. Tego, że jesteś z nami od tylu lat. Będziesz mógł spotkać uratowane zwierzaki, zjeść naszą wegańską szamę – na słono i na słodko. Odpocząć w zabytkowym parku, gdzie są nie tylko place zabaw, ale i miejsca relaksu pod drzewami.

Jest też park linowy – jeśli masz dzieci albo sam chcesz się zmierzyć z przeszkodami, nie wahaj się. To świetna zabawa i gimnastyka dla ciała i umysłu. Będzie zwiedzanie ośrodka, muzyka, słynne targi charytatywne, które organizujemy również dzięki Tobie – bo to Ty sprawiasz, że nasze stoły pełne są różności. Mam nadzieję, że dotrzesz. I że będziesz mógł spojrzeć na wszystkie te zwierzęta, których bez Ciebie dziś by tu nie było.

I mam też wielką nadzieję, że wśród nich na kolejnych dniach otwartych będzie Bubu. I jego mama.

Bo one mają szansę być tam tylko wtedy, jeśli dziś się uda. W te 72 godziny. Tylko tyle mamy.