Admirał

Tak było 16.11.2011

A może czasem los z nas zakpi? Może świat wcale nie jest sprawiedliwy, a tam na końcu drogi wcale nie czeka nagroda za cierpienie? Może wcale nie ma nieba, a zło nie zawsze powraca? Może za tęczowym mostem nic nie boli, bo nic już za nim nie istnieje? Niechciany. Zapomniany. Mały Admirał.

Do świtu jeszcze trochę pozostawało. Tej nocy ścisnął już listopadowy przymrozek. Było ponuro i wilgotno. Z mlecznej mgły wynurzyła się końska przyczepa. Z łoskotem wtoczyła się na betonowe podwórze.

Było ciemno, ale po chwili naszym oczom ukazały się dwa małe, świdrujące na wylot ślepia. Pociągnęliśmy lekko za uwiąz, i kucyk niezdarnie ruszył w naszą stronę. Szedł powoli, ale jakże zawzięcie! Zdeformowane uszka obracały sie jak orbitki, a spojrzenie nie zdradzało strachu. Choć wiemy, jak przerażony maluch musiał być. Nie ma znajomych kątów, ani kolegów z trawnika. Nie ma znajomych głosów, a i przyczepa jakaś obca. Kiedy dotarł do początku trapu – wystawił małe chrapki do wiatru i głośno parsknął. Odpowiedziała cisza, a mleczna mgła nie pozwoliła Admirałowi dojrzeć pastwisk z jesienną trawą. Spuścił smutno głowę, parskną po raz ostatni. Więcej tego dnia go nie słyszeliśmy..

Skarłowaciała postać kucyka powoli ukazała się nam w całości, aby za chwilę utonąć we mgle. Nie sięgał nam nawet do uda. Kolejny nieszczęśliwy kucyk z ogłoszenia… podesłany nam z aukcji allegro.pl, gdzie właściciel reklamował Admirała jako „śmiesznego kucyka idealnego dla dzieci” za jedyne 300 zł. „Promocja” jednak zawsze kryje w sobie jakiś haczyk.
W tym wypadku kilka: niedożywienie, wyczerpanie organizmu, zarobaczenie, dysfunkcja tylnych kończyn. No właśnie. Czy dysfunkcja może być śmieszna? Czy świat jest na tyle zajęty aby nie reagować, kiedy gospodarz oferuje na sprzedaż na serwisie aukcyjnym schorowane zwierze czołgające się po ziemi jako świetne towarzystwo dla dzieci?

Gdyby świat był sprawiedliwy, Admirał w następnym życiu dostałby piękne, długie nogi. Mocne, zdrowe, który powiodłyby go w miejsce dziś dla niego niedostępne. Miałby dobry dom, kochających opiekunów, którzy nie pozbyliby się kucyka jak starego przedmiotu – w końcu juz prawie na każdym murze widnieje napis „zwierze nie jest rzeczą”. Tylko, że niewiele rzeczy z niego wynika..

Patrzymy na patyczkowate, krzywe nóżki Małego Admirała. Staje w boksie, ale już po chwili wtula się w stożek siana w rogu. Zza barierek obserwuje inne kucyki, które ochoczo podchodzą i obserwują nowego przybysza. Nie rusza w ich stronę, brak mu już sił i pewnie wiary, że dojdzie. Samo dotarcie do stajni wyczerpało go na tyle, ze po chwili opadł z sił i skulił łepek do snu.

Mały, bezbronny kucyk Admirał, którego szczęście pominęło, kiedy rozdawało dobre karty. Pomijało go za każdym razem..
A na końcu los z niego zadrwił. Bo los często drwi z małych kucyków – tego Admirał jest pewny..
Jedyną dobrą rzeczą jaka przydarzyła się w jego kucykowym życiu było natrafienie na wzrok pewnej młodej osoby, która przesłała nam informacje o aukcji.

Zaś imię „Admirał” dostał od nas – na szczęście. Będzie mu potrzebne..

Aktualizacja 5.12.2011

Admirał w dniu dzisiejszym został przewieziony do szpitala dla koni. Czeka go kastracja (mały jest wnętrem) i diagnostyka tylnych nóg. Wierzymy, że uda mu się pomóc.

Badania będą przeprowadzone w najbliższą środę, o wynikach oczywiście Was poinformujemy.

Aktualizacja 12.12.2011

Admirał jest już po badaniach. Niestety ze względu na zaawansowane zmiany, Mały nie będzie mógł mieć operacji. Koń musiał przez całe swoje dotychczasowe życie być niedożywiony. Admirał jest niedorozwinięty, ma odwapnione kości, a zmiany w stawach są tak zaawansowane, że nie ma możliwości operowania.
Admirał przez najbliższe tygodnie będzie nadal przebywał pod czujnym okiem lekarzy w klinice dla koni. Konik ma podawane preparaty mające na celu wzmocnienie jego organizmu.

Aktualizacja marzec 2012

Admirałek ma pełną Adopcję Wirtualną!