Plamka

W Polsce Plamka to produkt.
Towar, który ma swój numer.
Tu Plamkę hodowało się dla zysku. Tak jak inne krowy.
Jedna jest źródłem mleka, inna ma zostać przerobiona na mięso. Od lat. I chociaż wydawać by się mogło, że tak wiele się zmieniło, zwierzęta gospodarskie wciąż traktowane są przedmiotowo. Z Plamką nie jest inaczej.

Całe życie rodziła. W małej obórce, na niewielkiej wsi, eksploatowana i wykorzystywana do zarabiania pieniędzy, by ostatecznie stracić prawo do życia. Ledwo żywa, wychudzona do granic możliwości, czekała na załadunek do ubojni. I nic z tego zmarnowanego przez człowieka życia miało po niej nie zostać. Byliśmy wtedy na interwencji. Gdy zauważyliśmy ją na posesji obok, nie mogliśmy uwierzyć własnym oczom. Plamka stała sama, w kącie. Upchnięta, jak przedmiot, w oczekiwaniu na wywóz. Dobrze przyjrzała się niebu, łące w oddali. Myślała kiedyś, że tak będzie wyglądać jej jesień życia. Tam, gdzieś wśród zieleni, spędzona na odpoczynku. Bezpiecznie.

Ale teraz mieli ją zabrać. I Plamka miała nigdy nie wrócić. Chociaż liczyła, że za lata pracy i oddania człowiekowi, ten jej nie opuści. W zamian dostała tylko garść tęsknoty za tym, czego nie zna i odrobinę przerażenia, bo nie wie jeszcze co ją czeka.

Ledwo żywa, skrajnie zaniedbania i wyeksploatowana mućka. Taki widok spotkał nas, gdy poszliśmy na tamto gospodarstwo. Nie mogliśmy jej tak zostawić. Obiecaliśmy, że zrobimy wszystko, co tylko w naszej mocy, by ją ocalić. I wiecie co, przez moment, jeden mały, maleńki ułamek sekundy, w oczach bojącej się o życie i ledwo żywej Plamki zatliła się nadzieja. Dlatego prosimy, nie zawiedźmy jej… ona czeka. Czeka na ratunek. Czeka na Nas i na Was, abyśmy zabrali ją z tamtego miejsca. Damy radę tego dokonać? Czas nieubłaganie ucieka… Bardzo prosimy Was o pomoc.