Fela

Felę poznajesz u kresu jej życia. Widzisz staruszkę, wyeksploatowaną przez życie i człowieka. Bo Fela odkąd pamięta rodziła cielaki, dawała mleko i służyła swojemu człowiekowi najlepiej jak potrafiła.

Aż do dziś.

Pomyślisz pewnie, że skoro Fela dożyła tu starości, ma wiele szczęścia. Nikt nie wydał jej na rzeź, nie stała się produktem mięsnym i nie wylądowała na talerzu jako danie główne. To prawda. Krowy hodowane na mięso, zazwyczaj giną przed ukończeniem drugiego roku życia. Krowy mleczne żyją dłużej, ale tylko tak długo, jak trwa ich maksymalna „wydajność". Dlatego trudno mówić tu o szczęściu. Bo krowy mleczne po kilku latach trafią pod nóż, kompletnie wycieńczone. Dokładnie tak jak Fela.

Dziś nie opłaca się jej trzymać, bo nie jest już w stanie produkować takiej ilości mleka, jak wcześniej. A przecież to było jej główne zadanie. Potomstwa też nie wyda już na świat, więc nie opłaci swojego utrzymania dzieckiem oddanym na ubój. Od tej pory człowiek coraz częściej wyładowuje na niej złość i frustrację, nierzadko o niej zapomina, przez co doskwiera jej głód i pragnienie. Dziś Fela to kości pokryte skórą, maksymalnie wyeksploatowana, wycieńczona przez człowieka i starość. Los przygotował dla niej śmierć w ubojni, niehumanitarnie i niegodnie. Bo choć wielu z Was stawia znak równości między koniem, krową a świnią czy kurą - to dla większości społeczeństwa krowa cierpi inaczej, jakby mniej, albo nie jest warta zachodu. Dla wielu to nic nie czująca maszynka do produkcji mleka czy mięsa, a dla nas Fela, potrzebująca pomocy.

Fela doświadczyła w swoim życiu już wiele zła. Dużo też wycierpiała. By mogła być bezpieczna, zacząć nowe życie i w końcu odpocząć pod naszą troskliwą opieką musimy wykupić ją od handlarza. Chcemy podarować jej starość na jaką z pewnością zasłużyła. Prosimy Was o wsparcie dla staruszki Feli, bo bez tego zabiorą ją do rzeźni, by ostatni raz zasiliła kieszeń gospodarza.