Uszaty

wrzesień 2016

„Dzień dobry,

Przesyłam zdjęcia rozbrykanych i wesołych osiołków. Jula i Felek Uszaty mają się dobrze i wtykają swoje noski we wszystko co się wokół nich dzieje. Może bardziej Jula, bo Felek to tak więcej statecznie.

Pozdrawiam i życzę wesołości wszystkim Waszym podopiecznym,
Dorota”

 

lipiec 2016

„Dzień dobry,

Budowana jest dla nas nowa „sianownia”. A ponieważ dla nas, to jako swój obowiązek traktujemy doglądanie postępu robót na budowie. Jesteśmy i kontrolujemy codziennie jakość i ilość wykonanych prac. I niestety nie mamy w tym pomocy. Konie w ogóle nie interesują się tematem a owce i baran, i owszem, ale tylko po to żeby pospać na betonie. Cała odpowiedzialność na naszej oślej głowie. Trzymajcie kciuki, żeby wszystko się udało.
Pozdrawiamy,
Jula i Feliks Uszaty.”

 

maj 2016

„Piękny ranek i zapowiada się ciepły i słoneczny dzień. Właśnie całą gromadką wyszliśmy ze stajenki i idziemy podziwiać piękno natury, no i oczywiście poskubać świeżej trawki. Z tą trawką to nie tak od razu – przecież jesteśmy po śniadanku.

Jula i Feliks Uszaty”

 

kwiecień 2016

„Dzień dobry i słoneczny,

I lato tuż, tuż. I słoneczne dni. I coraz cieplej.
Ale my lubimy troszkę komfortu i nie życzymy sobie jeszcze spędzać nocy na dworze.
Stajenka to jest na razie to. I jak tylko ok. 19,00 nie wpuszczają nas do boksu – cała wieś o tym słyszy.
A co – osły lubią komfort i już.

Pozdrawiamy,
Jula i Feliks Uszaty”

 

luty 2016

„Dzień dobry w lutym.
Luty jak nie luty, o tym jak śnieg wygląda zdążyliśmy zapomnieć. Ale to nam nie przeszkadza. Ważne, że słońce, że temperatury dodatnie – i to jak dodatnie. Coraz dłużej możemy przebywać na dworze, bo i nie marzniemy i dzień coraz dłuższy, i nie pada, i można się tarzać i brudzić.
Jeszcze chcemy podkreślić, że super, że siebie mamy. Byłoby nam bardzo smutno, gdyby przyszło nam żyć jedno bez drugiego, a tak możemy się ganiać, podszczypywać, tarmosić za grzywy. Na konie w tym zakresie żadne z nas nie mogłoby liczyć, bo to leniuchy i jak się bawią – to bardzo krótko i tylko je interesuje nos przy ziemi. A przecież świat wokół jest taki piękny, tylko czekać jak się zazieleni i przecież trzeba się rozglądać, żeby te zmiany zauważyć.
Radośnie i w podskokach pozdrawiamy Wszystkich dwu i czteronożnych Przyjaciół z Centaurusa.
Jula i Feliks Uszaty” 

 

styczeń 2016

„Dzień dobry w 2016r.  

październik 2015

 

„Październik – jesień, ale słoneczna, pełna soczystych jabłek. Spacery są super, kąpiel w piachu też.

Pozdrawiamy z uśmiechami

Jula i Uszaty”

 

wrzesień 2015 

„Nadchodzi jesień, ludzie z szaf wyciągają cieplejsze ubrania. My też – czas na zmianę sierściucha na cieplejszy. Pilnie też nadzorujemy przygotowywanie stajenki do zimy. Ale te zajęcia nie przeszkadzają nam w korzystaniu ze słońca, a jak jest nam trochę chłodniej to jeszcze zostaje byrkanie i podgryzanie się.

Pozdrawiamy

Jula i Feliks Uszaty”

 

lipiec 2015

„Julkę i Feliksa Uszatego odwiedzili goście – młodzież z obozu jeździeckiego. Nawet się trochę zainteresowały odwiedzinami – ale nie przesadnie. Przeciez mają dużo ważniejszych spraw i obowiązków do wykonania. Codziennie rano muszą posprzątać stajenkę. Stajenne miotły idą w ruch. Julka lubi różową, Feliks – zieloną. Ostatnio zaobserwowały, że koszona jest trawa w ogrodzie i wybiegu dla kur. Doszły do wniosku, że należy rozszeżyć u siebie obszar porządków. Miotły przeniosły się na pastwisko.
 

Z pozamiatanego gospodarstwa pozdrowienia przesyłają 

Julka i Feliks Uszaty” 

 

maj 2015

„Mamy maj – trochę zimny i wietrzny – ale pogodny dzień dobrze jest wykorzystać na kąpiele słoneczne. Nigdzie się nie śpieszymy, wiosennej trawy pod dostatkiem (siano jak chcemy – ale nie chcemy – też) , muchy jeszcze nie dokuczają – żyć (a raczej leniuchować, leżeć i wygrzewać się na słońcu) nie umierać. Pobrykać też można, pociągać się za grzywy, poganiać owieczki, no ale przecież nie przez cały dzień. Pozdrawiamy – Jula i Feliks Uszaty.” 

 

kwiecień 2015

„Dobry wieczór z Julką i Feliksem Uszatym,

Pogoda sprzyja przebywaniu na dworze przez cały dzień. Jest super – do stajenki wracamy tylko na noc i o porze, o której same decydujemy. Mamy nową koleżankę – Fruzię, owieczkę, która urodziła się w Wielki Piątek. Teraz jest już na tyle duża, że pasie się razem z nami, ale spać chodzi wcześniej. Jula i Feliks Uszaty.
Osiołki były bardzo zainteresowane nową koleżanką, co jednak nie przeszkadza im okazywać sobie wzajemnie dowodów miłości – cóż wiosna – każdy ma do tego prawo.

Pozdrawiamy
Dorota i Przemek”

 

Aktualizacja

 

 

luty 2015 

„Pozdrawiamy czekając na wiosnę.

Jula i Uszaty są nierozłączni, co nie przeszkadza korzystać im z towarzystwa pozostałych mieszkańców”  

 

10.01.2015

Uszaty pojechał do domu adopcyjnego, gdzie będzie towarzyszem zabaw dla Juli

 

07.01.2015

Uszaty rozgląda się za domem adopcyjnym.

Jako towarzysz dla konia, kuca lub innego osiołka. Bez możliwości użytkowania.

 

30.12.2014

Z wielką radością informujemy, iż Uszaty jest bezpieczny!

 

07.12.2014

Gdyby Uszaty umiał pisać, gdyby gospodarz na chwilę uwolnił Uszatego z łańcucha, gdyby tej zimy spadł śnieg – pewnie napisałby Uszaty kopytem na drodze, tuż przed swoją oborą, prośbę do Świętego Mikołaja. Prośbę o to, by zobaczyć jeszcze wiosnę..

Bo małe, zwyczajne osiołki mają wielkie, zwyczajne marzenia.

Uszaty nie prosiłby o piękną stajnię, ani zdobiony żłób. Nie pisałby pewnie, że chciałby inne życie, bo przecież Uszaty nie zna innego niż to, które spędza samotnie w swojej obórce, wpatrując się w ciemną ścianę i okratowane okno poza jego zasięgiem. Okno za którym rozpościera się inny świat, kraty
za którym trwają manifestacje o prawa zwierząt, powstają piękne hotele i ośrodki odnowy biologicznej dla psów i kotów, tysiące domów gdzie ukochane zwierzęta są przytulane, głaskane, lub zasypiają na kolanach swego Pana.

Ale Uszaty nie umie pisać. Nie spadł też tej zimy nawet jeden płatek śniegu. A gospodarz tylko na chwilę odpiął osiołka z łańcucha. Drugi raz odepnie go gdy na podwórze wtoczy się z łoskotem stary żuk i opadnie z hukiem trap. Może wtedy, gdy Uszaty będzie po nim wchodził spadnie pierwszy płatek
śniegu.

Podarujmy razem Uszatemu kolejną wiosnę.

Musimy zebrać 2300 zł, aby Uszaty nie wszedł po trapie i nie odjechał na rzeź.

Mamy czas do 31 grudnia.