Diego

Diego stoi i czeka.
I się doczeka.
Bo tacy jak on zawsze się doczekują.

Tylko nie na to, na co liczą.
Diego liczy na życie.
A przyjdzie po niego śmierć.

Służył wiele lat.
Wiele wiosen.
Wiele wietrznych jesieni.
I letnich, upalnych wakacji.

A to woził dzieci.
A to strzygł uszami przed obiektywem.

Oddany sercem i duszą ludziom, którzy trzymali go przez 17 lat.

I nagle coś się stało.
Przestali zaglądać.
Przestali brać go do zdjęć.

Kupili innego osła.
Młodszego, łaciatego.
Stary Diego przestał opuszczać oborę.

Nikt o niego nie pyta.
Tylko handlarz.

I choć ciagle handlarzowi odmawiano, to nadszedł dzień, gdy wyciągnął plik pieniędzy, a gospodarz bez namysłu pokazał stodołę.

Nikt go nie pożegnał.
Nikomu nie było żal.
Po prostu zamknęli za nim bramę.
I zapomnieli o nim.

Wpłaciliśmy 800 zł zadatku, dzięki Wam. Musimy zebrać do 27 stycznia do wieczora jeszcze 2800 zł, by ocalić Diego.

Jeśli tylko możesz, pomóż ocalić starego osiołka z uszami do nieba