Mania ⎚

Wiesz, jak bardzo się boję? Potwornie. Właściwie to dla mnie nowe uczucie. Nigdy nie musiałam się bać, a teraz nie wiem, czy potrafię jeszcze inaczej. Moja wspaniała rodzina mówi mi, że umiem i może ma rację, bo kiedy opiekun bierze mnie na ręce to zapominam przez chwilę, co to strach. Ale to silniejsze ode mnie. Boję się, że nie wyzdrowieję. Że nie dam rady walczyć, że nie będę mieć sił, by wstać i stawić czoła chorobie. Kulę się i chowam, jakbym miała stać się niewidzialna, a wszystkie złe rzeczy miały zniknąć. Nie tak wygląda ten świat, wiem. Chyba najbardziej się bałam, kiedy zabierali mnie na te wszystkie badania. Myślałam, że już nigdy nie zobaczę moich przyjaciół. No, a później nadeszła diagnoza...

Jakiś czas temu trafiłam pod opiekę lekarzy, dlatego teraz możesz o mnie usłyszeć. Pan doktor mówi, że jestem bardzo chora, dlatego moja rodzina zdecydowała się prosić Cię o pomoc. Mam zwyrodnienie krążków międzykręgowych, czyli chorobę kręgosłupa, która nie pozwala mi normalnie funkcjonować. Powoduje to duże problemy z poruszaniem się i moją mobilnością. Czasem zdarza się nawet, że nie potrafię sama wstać, a chodzenie jest dla mnie wielkim wyzwaniem. Nie chciałam martwić moich właścicieli, ale odczuwam silny ból. Chyba czeka mnie jeszcze długie leczenie i zabiegi ratujące moje zdrowie. Może wtedy przestanę się w końcu bać?

Lucy Maud Montgomery napisała kiedyś, jakby dla Mani - „chcę, żebyś była dzielna. Nie wolno ci się niczego bać. Świat pełen jest miłości, a wiosna dociera wszędzie". Ona jeszcze o tym nie wie, dlatego musimy wlać w nią nadzieję. Nie mogliśmy odwrócić od niej wzroku. Nie potrafiliśmy odmówić pomocy, bo przecież jej też należy się ten świat, prawda? Prosimy, pomóż nam ocalić Manię przed cierpieniem. Sami nie możemy więcej, niż to, co teraz robimy. Z Tobą możemy podarować jej realną pomoc i wiosnę pełną nowych szans.

W imieniu Mani i jej zatroskanych właścicieli, bardzo dziękujemy Ci za każde wsparcie, potrzebne jak nigdy dotąd.