Kora

Wieś. Stare, opuszczone podwórko. I ona - Kora. A obok niej maleńka kuleczka, jej szczeniak. Jej ostatnie dziecko. Oboje odwodnieni, wycieńczeni i niedożywieni. Oboje bez troski i miłości człowieka.

Kora była dobrą matką. A jej właściciel sprzedawał jej dzieci każdemu, kto się zgłosił. Cieszył się, kiedy zachodziła w ciąże. Rodziła prawie co cieczkę. Cierpiała, ale cierpienia nie okazywała. W zamian za to słyszała tylko „pies się wyliże”. Ale to nie tak.
Aż w końcu coś pękło. Tak samo, jak pęknięte jest dziś serce Kory, z tęsknoty i bólu.

Bo Korą z dnia na dzień słabła. Nie umiała poprosić o pomoc. Nie potrafiła sama zdobyć pożywienia. Słabła, chudła i niknęła w oczach. Szukała pomocy dla swojego dziecka, ale wszyscy ją przepędzali. Tułała się po wsi od dłuższego czasu. Była niedożywiona i przerażona. Prowadziła ją samotność. Wierny towarzysz, który nie odpuszczał nawet na chwilę. Kurczowo trzymała, a kiedy Kora chciała się wyswobodzić ściskała jeszcze mocniej. Kora nie miała z nią żadnych szans. Nie miała też nikogo, kto by ją uratował. I pewnie skonałaby tam obok swojego dziecka, gdyby nie trafiła pod naszą opiekę.

Pomoc przyszła w ostatniej chwili. Sponiewieraną, wycieńczoną do granic możliwości suczkę, ledwo potrafiącą samodzielnie wstać, odebraliśmy z jej gospodarstwa, gdzieś na krańcu świata. Niestety… dla jej ostatniego maleństwa było już za późno. Odeszło…

Korze pękło serce. Nigdy nie będziemy w stanie posklejać go na dobre. Ale chcemy się nią zaopiekować i ocalić jej zdrowie. Chociaż tyle możemy dla niej zrobić. Staruszka przebywa obecnie w klinice, pod czujnym okiem lekarzy. Ma stan zapalny uszu, dziąseł i grzybicę. Zdiagnozowano u niej ropomacicze i zapalenie spojówek.

Bardzo liczymy na Waszą pomoc w leczeniu Kory. Pomożecie nam o nią zadbać i dać jej dobre życie? Nie wymażemy jej bolesnych wspomnień, ale możemy podarować jej spokój i bezpieczeństwo, którego teraz najbardziej potrzebuje.