Buka

Buka, kochana… sama nie odgonisz śmierci. Nie możesz… myślę, spoglądając na zdjęcie przerażonego psiego dziecka. Sama nie ucieknie przed tym, co przygotował dla niej człowiek. Jak dobrze, że na tym świecie jest jeszcze ktoś taki, jak Ty. Ktoś, kto nie pozwoli by maleńka odeszła stąd niesprawiedliwie i niepotrzebnie…

Buka nigdy nie miała prawdziwego domu. Bo domem nie można przecież nazwać brudnego chlewu, w którym przebywała odkąd przyszła na świat. I chociaż nie wiedziała, że życie może wyglądać inaczej, zawsze na coś czekała. Ale to nigdy nie nadchodziło. Nie wiedziała bowiem Buka, że była w złym chlewie i moment też zawsze nie ten. Poszłaby za człowiekiem wszędzie z wiarą i ufnością, jak każde dziecko. Nie domyślała się jednak, że nikt jej stamtąd nie zabierze. I że zupełnie nikt nie przejmuje się jej losem.

Przerażoną, maleńką Bukę znaleźliśmy podczas jednej z interwencji. Sponiewierane psie dziecko, które powinno poznawać świat, zostało zamknięte w chlewie. Zarobaczona, odwodniona i osłabiona Buka przelewała się nam przez palce. Jej wychłodzony organizm nie mial już siły sam walczyć o przetrwanie. Dotarliśmy tam w ostatnim momencie. Buka trafiła już pod opiekę specjalistów. Ma grzybicę uszu, stan zapalny skóry i zatrucie pokarmowe. Jej problemy z żołądkiem sprawiły, że ma też mocno nadęty i bolesny brzuch. Najbliższy czas pokaże jak Buka poradzi sobie z chorobą i jakie leczenie należy jak najszybciej wdrożyć.

I kiedy tak o niej czytasz, pewnie zdajesz sobie sprawę, że dziś Buka ma tylko Ciebie. W jej małym świecie nie ma nikogo innego. Nie ma nikogo, kto zaraz do niej przyjdzie i powie, żeby się nie bała. Że wszystko będzie dobrze. Choć tak bardzo tego potrzebuje… Prosimy, niech Buka ma jeszcze szansę żyć. Prosimy Cię o wsparcie dla niej.