Dobrusia

Aktualizacja

Dobrusia zaprasza do Wirtualnej Adopcji. Jest bardzo osłabiona  – prosimy, trzymajcie kciuki za jej zdrowie!

Aktualizacja

Zaniemówiliśmy! Kochani! Mieliśmy czas do końca grudnia, ale udało się przed terminem! Dobrusia lada moment będzie na folwarku.

Dziękujemy za uratowanie Dobrusi!

Przed nią kwarantanna, kowal oraz oględziny weterynarza.  A potem dołączy do pozostałych osiołków, które dzięki Wam znalazły u nas schronienie.

07.12.2020

Dobrusia była dobra. Dobra do wszystkiego. Źrebaki dawała co rok by szły na rzeź. Pracowała od świtu do zmierzchu, codziennie. Nigdy się nie buntowała, nie kuliła uszu, gdy godzinami musiała wozić dzieci. Nigdy nie gryzła, nie kopała, nie chciała uciec. Bez względu na to, ile godzin ją używano jak rzecz, znosiła wszystko z pokorą. Nie wymagała wiele do jedzenia, ot siano i garstka owsa wystarczały jako paliwo do pracy. Nie chorowała też. Nigdy. I kowala za często nie potrzebowała, bo małe kopytka ścierała sama wydreptując kilometry z dziećmi na grzbiecie. Właśnie taka tania była w utrzymaniu, taka dobra. Dobra do zarabiania. Przynosiła duży zysk nie generując nadmiernych kosztów.

Dobrusia była jednak dobra do czasu. Jak to z pracownikami bywa, mają zatrudnienie, póki jest popyt. Kiedy pandemia ścisnęła świat strachem, wprowadzono obostrzenia, turystyka zamarła, zniknęli też klienci. Dobrusia w końcu odetchnęła. Miała więcej wolnego, grzbiet tak nie bolał ani nóżki nie puchły. To nic, że stała uwiązana na łańcuchu skubiąc trawę, ważne, że miała spokój i były dni, że nikt od niej nic nie chciał. Zupełnie nic.
Jednak to „nic” okazało się dla Dobrusi wyrokiem. Właściciel zniechęcony tym, że jego pracownik nie zarabia, wezwał handlarza i sprzedał ośliczkę, która latami na niego zarabiała.

Dobrusia dziś czeka na wykonanie wyroku. Handlarz ją tuczy, by więcej zarobić, ale już po nowym roku ma jechać do ubojni. Zbędna, niechciana, za lata posługi dla człowieka dostanie rzeźnicki hak. To się nazywa ekonomia.

Dobrusia to kolejne zwierzę wyeksploatowane przez człowieka. Mamy dla Dobrusi bezpieczne schronienie, ale potrzebne są środki by ją wykupić i przewieźć. Za Dobrusię daliśmy zadatek, musimy dopłacić jeszcze 2200 zł. Termin minie z końcem grudnia. Z całego serca prosimy o wsparcie dla tej starej, spracowanej ośliczki. Sprawmy, aby te święta nie były jej ostatnimi świętami. Niech na przekór wszystkiemu, otrzyma najcenniejszy z prezentów – życie.