Zuzia

Zuzia całe swoje życie oddała człowiekowi. Takie historie czasem kończą się wspaniale, ale nie w przypadku pseudohodowli, z którymi intensywnie walczymy od momentu, kiedy Centaurus zarejestrował swoją działalność. Zuzia przez wszystkie lata swojego życia, te najlepsze, była maszynką do robienia pieniędzy. Dla kogoś, bo, jak widzisz, ona sama nawet nie zarobiła na swoją emeryturę. Gdy Zuzi nie udawało się już pokryć, gdy jej zdrowie zaczęło się sypać, gdy ową maszynką przestała być z racji swojego wieku i stanu zdrowia, człowiek, który wykorzystał ją do cna, po prostu się jej pozbył. I pozbył jej się w najokrutniejszy sposób, jaki jest możliwy. Po prostu zaniósł ją do wiejskiego weterynarza i poprosił o eutanazję – bo maszynka przestała działać. Nie uśpili pewnie dlatego, że to kosztuje.

Patrzymy w ogromne oczy Zuzi i widzimy morze cierpienia. I nie wiem, czy to cierpienie jest spowodowane bardziej przez to, że człowiek tak bardzo ją zawiódł, czy przez to, że całe jej małe ciałko cierpi. Chcielibyśmy wykonać dla Zuzi pełną diagnostykę i raz w życiu dać jej wszystko, czego potrzebuje. Nie wiemy, ile razy rodziła, chociaż domyślamy się, że tyle, ile się dało. Zuzia dzisiaj staje przed Tobą jako symbol pseudohodowli, które niszczą nam psy w Polsce. Ale nie tylko w Polsce, bo w wielu innych krajach również. A to tak naprawdę nie ma znaczenia gdzie. Suczki eksploatowane bezgranicznie, bez litości i bez rozsądku. Przeżywają swoje życie pozamykane w ciemnych pomieszczeniach, w klatkach, w kartonach albo w skrzynkach na jabłka. Widzieliśmy już chyba wszystko. Zuzia trafiła do nas z pseudohodowli z pięknie przyciętą grzywką. Brakowało tylko smętnie wiszącej kokardki. Potraktowana jak zbędny towar, który przestał działać.

Proszę, wesprzyj starą Zuzię w diagnostyce, leczeniu, a potem pomóż znaleźć jej dom. Taki mimo jej chorób i starości.

Zuzia ma tylko Ciebie.