Adaś

Pozostałe 7100 za niego.
W kilkanaście dni, do końca roku.
Nim padniesz od tej kwoty, przeczytaj do końca.

Bo wcale nie chodzi o to, że Adaś chce umrzeć, bo wskazówka wagi staje na 900 kg.

Choć pewnie, zgodnie z dzisiejszymi trendami, Adaś jest stanowczo z „tych grubasów”, które powinny się wstydzić.

No i coś w tym jest. Adasia waga zdyskwalifikowała. Bo świat patrzy po tym, co na zewnątrz – zamiast zajrzeć w duszę.

Stał w jakiejś dużej stajni na Mazowszu. Wśród sportowych koni – on jeden ledwo przechodził przez drzwi. Nikt nie wiedział po co właściciel go kupił. Wręcz go wyśmiewano. Nie pasował ze swoją niezdarnością i gabarytami.

Tak mijały tygodnie, a do Adasia nikt się nie zjawiał. Jedni mówili, że właściciel za granicą. Inni, że się wstydzi tego, co kupił, bo Adaś to (cytuję) „prosiak w plamy”.

Pewnego jesiennego poranka Adasia wreszcie wyprowadzono z boksu.

Trzask drzwi, w których się znowu nie mieścił. Rechot wkoło. Szedł korytarzem ze zwieszoną głową kompletnie nie rozumiejąc, czemu nikt nie pyta, dokąd to jego, Adasia, prowadzą. Ale kogo to obchodziło..

Gdy na podwórzu runął na ziemię trap ciężarówki, Adaś odskoczył. Zatrzęsła się ziemia. I znowu rechot. Zbiegowisko. Wszyscy przyszli zobaczyć ten legendarny załadunek.

Kilka osób wzięło bat, żeby pomóc załadować „wielki zad” Adasia, jak go nazywali.

Jakaż „solidarność”. Pierwszy raz wszyscy przy nim byli..

On znowu zwiesił głowę. Opierał się całe dwie minuty, choć gdyby tylko chciał, zmiótłby z powierzchni ziemi i ten samochód i cały ten tłum gapiów.

Nie pytaj, czemu tego nie zrobił. Czemu konie w ogóle pozwalają ludziom na to, co im robią, jakby nieświadome swej siły.

Wskoczył. Auto się ugięło. Adaś przymknął oczy. Żeby nie widzieć wiwatującego tłumu. Bez wiwatów wiedział, że tu nie pasował.

Widzisz, problem w tym że takie konie jak Adaś głównie wpisują się tylko w jeden krajobraz na tym świecie – ten rzeźnicki.

Takie konie jak Adaś masowo są hodowane na ubój – i tylko po to powoływane do życia.

Adaś jest jednym z większych koni, jakie w życiu spotkałam. Takich koni nikt nie chce, bo i do czego. Ma szansę zrobić karierę tylko raz w życiu – tutaj, dzisiaj, w tym show przed Tobą.

Innego show nie będzie.
Adasia w czwartek w nocy wywiozą. To ostatni moment by wejść zobacz go na scenie życia.

Niewielu schodzi z tej sceny ku wolności. Adaś ma szansę dołączyć do stada tysięcy uratowanych koni i naszego programu na rzecz ochrony koni zimnokrwistych, którym znajdujemy inne przeznaczenie. Wolność w naszym rezerwacie.

To Ty dziś decydujesz.
Nic nowego, prawda?

Panie, Panowie!
Oto on.
Rzut reflektorów..
Adaś uderza wielkimi kopytami. Obraca wielki kark i wbija w Ciebie pokorne, zrezygnowane spojrzenie.

Jesteś dla niego wszystkim, choć mógłby Cię zmiażdżyć jednym ruchem. Jednak od setek lat to my zabijamy takie jak on.

Decyduj.
Masz dziś tę moc.