Ziemowit

Ziemowit nie jest jeszcze u handlarza, chociaż obora, w której stoi, niewiele się różni od tych widywanych przez nas u handlarzy. To takie gospodarstwo agroturystyczne z lepszą stodołą i gorszą oborą. W lepszej stodole jest pięknie. Stoją dwa lśniące kucyki, mały niebieski traktorek, dwie świnki i kilka kóz. Teraz jest tu pusto, ale gospodarz mówi, że gdy przychodzi wiosna, przyjeżdżają szkoły i chmary turystów.

Druga obora jest dla tych zwierząt, które trzeba ukryć. Gospodarz kupił Ziemowita na targu kilka tygodni temu, bo chciał mieć go na akcję Mikołaja. W końcu w Mikołajki całkiem dużo pieniędzy idzie zarobić, dlatego inwestycja szybko by się zwróciła, bo chętnych placówek szkolnych nie brakuje. Ale okazało się, że Ziemowit kuleje. Gospodarz mówi, że gdy handlarz go rozładowywał, po tym jak przywiózł go z targu, Ziemowit poślizgnął się na błocie i noga utkwiła mu między trapem a samochodem. Długo się z nim szarpali, gospodarz zatrzymał go warunkowo. Jeżeli noga się zaleczy, to świetnie i Ziemowit zostaje. Ale jeżeli okaże się, że będzie kaleką, to handlarz Ziemowita zabierze i przywiezie innego osła na jego miejsce. No i minęło te kilka tygodni, kiedy gospodarz trzymał Ziemowita zamkniętego w ciemnej oborze. Z nogą niewiele się zmieniło. Trochę napuchła i osiołek ewidentnie na nią utyka. W zasadzie nic dziwnego, bo na moje pytanie, co stwierdził weterynarz – gospodarz tylko się obruszył i powiedział, że dosyć już wydał na osła, żeby jeszcze wydawać na weterynarza. I w ten oto sposób po kilku tygodniach Ziemowit szykuje się do powrotu. Do miejsca, z którego chwilę temu gospodarz go wyciągnął. Tylko że nie wyciągnął go po to, żeby go uratować i dać mu dobry dom. Ale wyciągnął go dlatego, że potrzebował go do robienia swojego małego biznesu. I kiedy okazało się, że osioł swojego etatu wyrobić nie może, bo ludzie będą go wytykać palcami, albo jak ja pytać o weterynarza, to Ziemowit ten etat stracił.

Musimy zebrać do 21 grudnia 5700 zł, aby Ziemowita ocalić. Jesteś jego jedyną nadzieją. Pomożesz?