Kasztanka

Stara Kasztanka nerwowo przestępuje z nogi na nogę. Chce obrócić głowę, popatrzeć kto przyszedł, ale łańcuch, którym przykuta jest do ściany, napina się jak struna i nie puszcza. Klacz się szarpie i cicho rży, jakby prosząc o pomoc. Z jej oczu wyziera strach. Zamknięta w ciemnej komórce nie ma nawet okna, przez które mogłaby obserwować świat. Ot, betonowe ściany, stary kantar, garść słomy pod kopytami. Starość wiejskich, zbędnych Kasztanek nie jest nigdy usłana różami. W zasadzie niczym nie jest usłana, bo gdy się zestarzeją, przestają być warte trzymania. Gdy stają się jedynie kosztem, handlarz zarabia na ich śmierci. To ten ostatni raz, gdy się da na starym koniu zarobić.

Dla zwykłych wiejskich Kasztanek, za lata posługi dla człowieka, jest tylko rzeźnia. Wzięte na służbę, gdy ją skończą, stają się zbędne. Nie ma emerytury dla nich, nie ma dobrej opieki, znika troskliwy opiekun. Pieniądze skutecznie leczą z empatii i zagłuszają sumienie.

Kasztanka prosi o pomoc. To duża i ciężka klacz. Cena jej życia to 4500 zł. Mamy czas tylko do 10 listopada, aby ją wykupić. Prosimy, pomóż podarować jej życie. To jedyna szansa aby ją ocalić, kolejnej nie dostaniemy.