Laura

Jak pokazało życie, czasem spacer z psami może rozwikłać zagadkę, nad którą od dawna głowi się cała armia ludzi. Ale od początku. Późne popołudnie, psy nakarmione, czas na dłuższy spacer między szykującymi się do żniw polami. Na horyzoncie majaczy pierwszy kombajn równo strzygąc łany przy samej ziemi. Przy ścieżce dojrzały rzepak już grzechocze – za kilka dni tu też będzie rżysko, ale jeszcze nie dzisiaj. Dwa z moich trzech psów daleko z przodu, a trzeci, ten całkiem ślepy, tuż przy nodze. I nagle, gdzieś całkiem blisko rozlega się rozpaczliwe miauczenie. Konsternacja – no jak to? Przecież to środek kilkunastohektarowego pola pociętego wydeptanymi ścieżkami? Staję, wołam -"kici, kici" i żałosne miauczenie się powtarza. To jednak nie omamy. Po głosie – mały kot. Schylam się i szukam wzrokiem między łodygami. Siedzi i płacze. Taki mały, zakatarzony, niewiele większy od dłoni. Wciągam rękę, a kot ucieka… jest wystraszony. Co tu zrobić? Moje dwa widzące harpagany już zwietrzyły kota, ślepa Pyza też się miota, nic nie widzi, ale trop chce łapać. Psy zapięłam na wyciągane smycze i rozglądam się gdzie je uwiązać, a tu gołe pole, ani jednego drzewa. Metoda na "kici, kici" skutkowała tylko odzywaniem się kota, miauczenie w moim wykonaniu nawet go trochę bliżej zwabiało, ale psy dostawały szaleju i kot uciekał. Po chwili namysłu weszłam w pole półtorametrowego rzepaku razem z psami, te ucieszone zaczęły biegać, a że były na 6-cio metrowych smyczach, to biegały dookoła, kładąc smyczą rośliny i tworząc tym samym piękne koła :-).

Po kilku podejściach udało mi się w końcu złapać kota i można było się udać w drogę do domu. Ja, trzy psy i kot niewiele większy od dłoni. A za nami zostało pole usłane okazałymi kręgami. Już wiecie skąd są legendarne kręgi w zbożu ? 😉 Te kręgi robią ci, którzy łapią małe kotki 😉 Właściciel uprawy pewnie nie będzie zachwycony, ale liczę na to, że ten rzepak się podniesie, dzisiaj wyglądał lepiej, niż wczoraj popołudniu. Więc jest szansa, że całkiem wstanie.

Choć historia wydaje się zabawna, ktoś tego kota tam wywiózł i zostawił. Kilka dni później, jeśli by przeżył i dalej chował się między roślinami, kombajn i tak by zakończył to życie.

Kot, a właściwie kotka dostała robocze imię – Lura (Buszująca w zbożu). Jest w klinice pod opieką lekarzy. Koci katar, zarobaczenie, świerzb, nadżerki w pyszczku i co za tym idzie – problemy z jedzeniem. Mała potrzebuje intensywnego leczenia. Potrzebne są leki, suplementacja, najlepsza karma i opieka. Bardzo prosimy o pomoc dla tej małej kotki.

 ***

Aktualizacja 28.08.2016

Dzięki Waszej pomocy, mała Laura została całkowicie wyleczona. Dziś, piękna i pełna energii szykuje się do nowego domu. Bardzo dziękujemy za wsparcie dla Laury.

***

Aktualizacja 14.10.2016

Laura rośnie jak na drożdżach, w domu adopcyjnym w pełni zaaklimatyzowana.

 ***

Aktualizacja marzec 2017

Laura pozdrawia!