Nomad

Dla Nomada rzeźnicki trap opadł wraz z pierwszym, tegorocznym płatkiem śniegu. Po chwili sypnęło już obficie, z minuty na minutę przykrywając wszystko białym puchem. I zanim bat skutecznie wytłumaczył Nomadowi, gdzie ma wejść, całe podwórko wyglądało jak z bajki. Nomad bronił się do samego końca, choć zad aż szczypał od zachęty. Może przeczuwał już, że zbliża się kres jego życia, a może czuł strach koni, które tym samochodem pojechały na rzeź? A przecież on tak bardzo chce żyć. Chce żyć jak Ty czy ja.
Dziś jest już w tuczarni handlarza. Stąd już tylko krok do rzeźni. Jeszcze tylko jedno, to ostatnie wejście na trap, kilkugodzinna podróż i potem już koniec. Martwy koniec…

U handlarza dla koni litości nie ma. Stoją powiązane w rzędzie, cienkie liny wpijają im się w delikatne głowy. Nomad kreci się i wierci, co chwila zanosząc się żałosnym rżeniem. Gdy pytam handlarza, czy mu nie szkoda, ten, jedną ręką troskliwie głaszcząc swojego psa, odpowiada „pani, a co z tym koniem robić?” Co robić? Może dać mu żyć. Tak po prostu.
Nomad sprowadzony był na świat, by zostać zabitym w ubojni. By ktoś na tym zabiciu zarobił. Po nic więcej. Nomad nie pracował latami dla ludzi, nie ma żadnych zasług, nie ma pucharów. Nie ma nikogo, kto chciałby być częścią jego życia. Tu gdzie jest nie ma już żadnej szansy na kupca innego niż ubojnia. Sam nie może nawet prosić Cię o ratunek.

Dziś stoimy przed Tobą i kolejny raz prosimy o pomoc dla tego bezbronnego zwierzęcia, na które wydano wyrok. To młody koń. Ma kilka lat. To jeszcze nie czas, by umierać.
By Nomad otrzymał najcenniejszy dar, potrzeba 11700 zł. Tyle kosztuje jego życie i transport. Potrzebne będą też środki na podstawową opiekę weterynaryjną, na kowala, na dobry start. Jeśli możesz, prosimy, pomóż go ocalić, bo dla Nomada trwa już końcowe odliczanie. Termin spłaty minie z dniem 3 marca.