Karmel

Ocalony 19.09.2018

04.09.2018

„- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? – spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. – Co wtedy?
– Nic wielkiego. – zapewnił go Puchatek. – Posiedzę tu sobie i na ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika”.  –  Alan Alexander Milne

Handlarz wyprowadza Karmela z komórki i ustawia do zdjęcia. Mały konik grzecznie staje, na moment przymyka oczy, chrapami wciąga jesienne już powietrze i po chwili spogląda w naszą stronę. Nie wyrywa się, nie szarpie, nie chce też podejść do wyciągniętej w jego stronę ręki z marchewką. Nie jest niczym zainteresowany.

Karmel to dobry koń – zachwala handlarz. – Znam go, był już kiedyś u mnie. Wiosną sprzedałem go razem z drugim. Pojechały do jednego gospodarza. Razem ciągały małą bryczuszkę. Bardzo się polubiły, w ogień by jeden za drugim poszedł. Ten drugi zdechł na kolkę kilka dni temu. Karmel nie chciał jeść, więc gospodarz przywiózł go do mnie. Jak nie znajdzie się kupiec, będę musiał odwieźć do rzeźni. – opowiada.

Patrzymy na zrezygnowanego Karmela. Nie zastanawiamy się długo, dajemy zadatek. Wierzymy, że dzięki pomocy dobrych ludzi uda się odwrócić jego los. Nie przywrócimy życia jego zmarłemu towarzyszowi, nie umiemy. Ale jeśli pomożecie go uratować od rzeźni, być może nie za miesiąc, ani za dwa, ale kiedyś Karmel znowu zaprzyjaźni się z jakimś koniem i jego oczy odzyskają blask.

Mamy czas do 20 września, aby zapłacić pozostałe 1700 zł i uratować Karmela.

Prosimy, pomóżcie.