Jakubek

W handlarskich, ciemnych i stęchłych oborach stoją niechciane kuce, osły i konie. Te już utuczone znikają zaledwie po kilku dniach. Te, co mają jeszcze nabrać wagi, są tam czasem kilka tygodni. Stoją uwiązane nad żłobem pełnym owsa i mają jeść. I tyć. By handlarz zarobił na nich jak najwięcej, gdy przyjdzie czas ważenia w rzeźni. Są tu te, które latami pracowały na człowieka, są i te, które przyszły na świat tylko po to, by zostać zabitymi. A wszystkie one są zbędne człowiekowi. Więc nie mają prawa żyć.

W kolejce po śmierć stanął też stary Jakubek. Osiołek całe swoje życie spędził u jednej rodziny. Był towarzyszem zabaw, przyjacielem. To jemu szeptało się do ucha największe sekrety. Był pocieszycielem, w którego szyję zawsze można się wtulić i wypłakać. A dziś, gdy dzieci dorosły i poszły w świat, z łatką darmozjada zasilił kolejkę do ubojni. Bo dla starych osiołków zawsze brakuje miejsca w stajni. I w sercu…

Jakubka nie chciał nikt, bo w dzisiejszym, napędzanym konsumpcjonizmem świecie wszystko ma być młode i ładne. Starego osła wstyd trzymać. Handlarz nie wybrzydzał. On, tak jak i ubojnia, bierze wszystko, byle tylko na śmierci dało się zarobić.

Daliśmy zadatek za starego Jakuba i do 4 stycznia musimy zebrać 2700 zł. Tyle kosztuje życie i transport tego starego osiołka do naszego ośrodka. Kolejny raz prosimy Was o pomoc. Wiemy, że obecne, jakże trudne czasy i Wam przysparzają wiele zmartwień. Ale wiemy też, że Jakubek nie może czekać. Prosimy, rozważcie wsparcie dla staruszka. On chce żyć. Mimo wszystko.

05.01.2020

Wspaniałe wieści! Jakubek bezpieczny! Dziękujemy Wam ogromnie, to kolejny długouchy, któremu zapewniliście nowe życie!

Po kwarantannie, kowalu oraz oględzinach weterynarza dołączy do pozostałych kopytnych na wybiegu.

Ponieważ sam wykup, to dopiero początek pomocy, Jakubek będzie wdzięczny za każde dalsze wsparcie.