Hałas

Hałasa widzieliśmy kilka tygodni temu. Stał uwiązany przed bramą u handlarza. Był sprzedany i czekał na odebranie, samochód już po niego jechał. Pogładziliśmy długie puchate uszy, poczęstowaliśmy marchewką i życzyliśmy mu dobrego domu, ciesząc się jednocześnie, że chociaż on jeden wyjeżdża z miejsca kaźni. Że będzie żył. Gdy odchodziliśmy, pożegnał nas bardzo donośnym rykiem. Nie sądziliśmy wtedy, że to co dla jednych jest zaletą, dla innych będzie powodem by odmówić mu prawa do życia.

Hałasa kupili właściciele niedużej agroturystki. Pięknie wyszykowane zabudowania, kostka brukowa na podwórku, rząd drogich samochodów i mała, ale wygodna stajenka z własnym wybiegiem. Miało być dobrze i na zawsze. Miało… Bo choć obiecywano Hałasowi dobre życie, kilka dni temu zwrócono go do handlarza. Pani przywiozła, zastukała długim, barwnym tipsem w drzwi i zażądała zwrotu pieniędzy. Powodem było to, że Hałas jest zbyt głośny. Że budzi. Że zawraca głowę. Że domaga się uwagi.

Hałas ponownie stanął w kolejce po śmierć. Nie rozumie, czemu musiał zamienić wygodną stajnie na handlarską komórkę. Nie wie czemu zniknęli jego państwo, do których zdążył się już przyzwyczaić. Przestraszony i zrezygnowany czeka na wykonanie wyroku śmierci. Bo najłatwiej oddać zwierzę na rzeź i pozbyć się problemu.

By spłacić Hałasa i pokryć koszt transportu potrzeba 3550 zł. Potrzebne będą też środki na kowala, na profilaktykę weterynaryjną.

Jeśli możesz, bardzo Cię prosimy – pomóż. Bo Hałas nie ma nic ani nikogo, ale chce żyć. Mamy czas na spłatę do 24 lutego.

25.02.2021

Kochani! Z całego serca dziękujemy! Hałas, godny swego imienia, zaśpiewał nam serenadę, gdy tylko dojechał na folwark. Dedykujemy ją Wam.

Lada dzień, po kowalu, weterynarzu oraz kwarantannie Hałas pojedzie do naszego rezerwatu na terenie Przemkowskiego Parku Krajobrazowego.